Tarihteki en büyük komutanlardan biri sayılan Büyük İskender'in bir siyasi cinayete mi yoksa “Batı Nil Virüsü”ne mi kurban gittiği, bugün hala araştırma konusu. İşin başında, Scotland Yard'dan emekli dedektif John Greeve var!.

Makedonya Kralı “Büyük İsken­der”in tıpkı un­vanı gibi, bü­yük bir düşü vardı: Tüm dünyanın hâkimiyetini ele geçirmek. Ancak bu amacına ulaşamadan, henüz 33 yaşındayken öldü. Bu bü­yük komutanın ölüm nedeni­nin büründüğü sır perdesi, bu­gün bile kaldırılabilmiş değil. İskender'in ölümünü aydınlatmak için yapılan araştır­malar, ortaya atılan kuramlar, henüz kesin bir sonuç verebil­miş değil.

Bununla beraber, bilim adamlarından eski polis mü­fettişlerine, pek çok uzman, ara­dan geçen 2300 yıla rağmen, bu konudaki çalışma­larını durmaksızın sürdürüyor. Büyük İsken­der'in ölüm nede­niyle ilgili olarak ortaya atılan ilk tezler, onun sıtmadan öldüğü noktasında birleşiyorlardı. Sıtma ya da di­ğer adıyla “Malarya”, sivrisi­neklerin insanlara bulaştırdığı bir hastalık.

Acaba Büyük İskender'i de öldüren illet, gerçekten sıtma mıydı? Önce o günlere ge­ri dönüp İskender'in ölümü­nün kaydını düşen tarihçilerin yaz­dıklarına bir göz atalım. Büyük İsken­der M. Ö. 323 yı­lında, iki hafta sü­ren ateşli bir has­talığın ardından, Eski Mezopotam­ya'nın Babil ken­tinde öldü. Ölümü hakkında yapılan tahminler, özellikle üç olasılık üzerinde duruyordu: Zehirlenme, enfeksiyon (iltihap) ya da doğru­dan cinayet.

Çok az sayıda zehir ateşe yol açar. Bu tip zehirlerin çok azı İskender döneminde bili­niyordu: Vücudun sıcaklık dengesini bozan salisilatlı bit­kiler, terlemeye yol açan alka­loitler ve ateş hissi veren mi­kotoksinler. Ancak, ne salisilatlı bitki­ler, ne mikotoksinler, ne de arsenik - Plutarkhos, hocası Aristoteles'in İskender'i zehir­lemek için arsenik ele geçirdi­ğini yazar -İskender'in ölümü­nün gerçek nedeni olamaz. Çünkü bunların hiçbiri, tarihi kayıtlara geçen yüksek ve uzun süreli ateşe yol açmaz.