İnsanlar arasında organ naklini gerçekleştirmeye ilişkin denemeler, İkinci Dünya Savaşı sonrasında başladı. Fakat, o güne kadar hayvanlar üzerinde yapılan deneyler, vücuda yeni takılan organın, bünyenin savunma mekanizmaları tarafından ağır ağır yok edildiğini gösteriyordu.

1953 yılında, Bostonlu cerrah John P.Merrîll, ikiz kardeşlerden birinden alınacak bir böbreğin ötekine takılması halinde, bünyenin yeni böbreği "reddetmediğini" gördü Sonraları, birbirleriyle akrabalığı olmayan insanlar arasında yapılan organ naklinin bünye tarafından kabulünü sağlayan ilaçlar geliştirildi.

Bu ilaçlar sayesinde, önceleri, böbrek nakilleri yapıldı. Ancak, bu ilaçlar sayesinde böbrek takılan hastalar, bu kez de bir tür kanserin tehdidiyle karşı karşıya kaldılar. Bu nedenle, organ nakli, ancak, başka türlü yaşaması olanaksız hale gelen hastalar için başvurulan bir yöntem oldu.