Bugün ticaret dediğimiz zaman aklımıza para karşılığı alınıp satılan ürünler gelebilir. Ancak ticarette her zaman para mı kullanılmak zorundadır? Aslında değildir. Çünkü iki tarafta aldığından ve sattığından memnunsa aslında ticarette para kullanmak gereksiz olacaktır. Şöyle düşünün, diyelim siz bir çimento üreticisiniz. Ve bir çimento üreticisi olarak bina yapan bir müteahhite binalarını yapması için çimento veriyorsunuz. Siz burada ürününüzü para karşılığı almak isteyebilirsiniz.

Ancak para karşılığı almak size iki tane kayba sebep olabilir. Birincisi, parayla alıp sattığınız her şey sistemde vergilendirilir ve görünebilir. İkincisi, sizin parayla iş yapmak istemeniz, sizin kendinizi güvenceye almanız açısından önemlidir. Ancak karşı tarafta parayla iş yaparsa o da vergilendirilecektir ve o da iş yapmak istemiyor olabilir parayla. Yani sizin için potansiyel müşterileriniz azalabilir. O durumda siz o müsaitten ev isteyebilirsiniz. Ve o evleri aldığınız zaman da aslında çimento karşılığında ev almış olursunuz.

Müteahhit yaptı evleri bitirdiği zaman size onlardan birkaç tanesini hibe eder. Ve böylece verdiğiniz çimentoların parasını öder. Ancak burada iyi olan taraflar kadar kötü olan bir taraf vardır. O da inşaatın bitmeme riskidir. Aslında bu çok düşük bir risktir ama olabilir. Buradaki iyi olan taraf ise sizin vergiden kaçırarak bir ticaret yapabilmiş olmanızdır ve bu yasaldır. Müteahhit evlere sahip, siz çimentoya sahipsiniz. Siz çimentoya karşılık evleri almayı kabul etmişsiniz. Müteahhit de evlerini vermeyi kabul etmiş. Kimse buna bir şey diyemez.