Üzüldüğümüz ya da çok gül­düğümüzde, bazen de gözü­müze toz gibi yabancı bir madde kaçtığında, sonuç her zaman ay­nıdır: Gözümüzün kenarından saydam bir sıvı fışkırır ve yanak­lar boyunca tuzlu bir çizgi halin­de aşağıya doğru iner. Bunlar gözyaşlarıdır. Gözyaşı bezleri­nin salgıladığı bu saydam sıvı, konjonktiv denen gözbebekleri­nin içindeki mukoza zarını yıka­dıktan sonra "boşaltıcı kanallar" aracılığıyla gözün dışına çıkar.

Gözyaşlarının görevi insanın heyecanlarını somutlaştırmasıyla sınırlı değildir. Her göz kırpışma­sında, göz bu gözyaşı bezlerinin ürettiği sıvıyla iyice yıkanıp temizle­nir ve böylece kuruması önlenir. Ay­rıca gözyaşı, göze giren toz parça­cıklarının atılmasına da yardımcı olur. Bir heyecan ya da dış etki so­nucu dışarıya atılmayan gözyaşları burun deliklerine akar ve daha son­ra da yutulur.

Gözyaşı sadece gözü nemli tutmaya ve onu parçacıklardan korumaya yaramaz, aynı za­man da dezenfekte de eder. Gözya­şı glikoz ve sodyum klorür dışında, bazı bakteriyel likitler ve enzimler içerir ve bunlar göze giren mikrop­ları öldürürler.