İnsanlar işsiz, güçsüz ya da boş kaldıkları zaman son derece gergin bir ortam yaratabilirler. Bunun sebebi ise, işsiz ve güçsüz kalmanın insanda yarattığı gerginlik değil, hiçbir şey yapmamanın, boş boş kalmanın insanda yarattığı boşluğu doldurma çabasının ve çalışmasının yaratacağı ortamın gerginliğidir. Peki bu nasıl bir ortamdır? Birincisi, boş kalan insanlar genellikle başka insanların neler yaptığına bakmaya başlarlar. Başka insanların elindekine bakmaya başlarlar. Başka insanların hakkında, kafalarında bir şeyler düşünmeye başlarlar. Saçma sapan hareketler yapmaya başlarlar ve bu, başka insanları da germeye başlar.

Sonrasında boş kalan bir insanın bu düşünce ve hareketlerine karşı rahatsızlık duyan diğer insanlar arasında kavga, dövüş, gürültü, gerginlik olabilir. Bu sadece boş kalan bir insan için geçerli. Bir de herkesin boşta kaldığını düşünsenize. İşte böyle bir durumda olacakları siz düşünün. Gerçekten de sondurucu saçma sapan şeyler yaşanabilir. İşte bu yüzden insanların boş durmaması adına aslında günümüz dünyasının sistemi kurulmuştur ya da günümüz dünyasının sisteminin bir parçası da insanların asla boş bırakılmamasıdır. Şöyle düşünün, işe gidiyorsunuz, işten dönüyorsunuz, evdesiniz.

Evde siz genellikle aileniz karşılar, onlarla uğraşırsınız. Uyursunuz, uyanırsınız, işe gidersiniz ve bu döngü hep devam eder. Ya da bir sorunuz, probleminiz olur, borcunuz olur, onunla çözmekle uğraşırsınız. Yani sürekli kafanızı meşgul edecek bir şeyler vardır hayatta çünkü hayat ve sistem size böyle kurgulanmıştır. Sizi boş bırakmamak üzerine kurgulanmıştır. Sizi rahat bırakmamak üzerine kurgulanmıştır.