Hayır diyebilmek, eleştirebilmek veya bir insana uçtan uzaklaşabilmek aslında son derece önemlidir. Çünkü bu sizin kendinize olan bağlılığınızı, saygınızı ve yalnız kalmaya olan cüretinizi gösterecektir. Bu tarz davranışlar insanların hoşuna gitmese bile sizin için son derece gerekli olabilir. Bir düşünsenize, sadece o insanı kaybetmekten korktuğunuz için ona hayır diyemediğinizi, onun peşinde koştuğunuzu, dediklerini yaptığınızı sadece bir düşünün.

Sizce o insanın ya da kendinizin size saygısı kalır mıydı? Muhtemelen kalmazdı. Hayır diyemediğimiz zaman ve insanlar için daha çok fedakarlık yaptığımız zaman, onların da bizim için daha fazla şey yapmaya hazır hale geleceklerini düşünebiliriz. Bu normal bir mantığın, aklın düşünebileceği bir şeydir. Daha fazlasını verirsem daha fazlasını alırım. Ama işler öyle yürümüyor ne yazık ki. 

Hatta tam tersine, siz hayır diyemedikçe veya o insanın davranışlarına daha çok tahammül gösterdikçe, o insanın size karşı olan saygısı daha çok azalıyor ve size karşı olan saygısı azaldıkça, bağlılığı da daha çok azalıyor ve aslında sizden daha çok uzaklaşmış oluyor. Ve sonra siz onu kazanmak için daha fazlasını vermeye hazır hale geliyorsunuz. Hata bu. Daha fazlasını vermek. Hayır diyememek. Bir insanın kendine yapabileceği en büyük kötülüklerden birisi.