Günlük hayatımızda ya da televizyon dizilerinde çocukların ailedeki çocukların kaçıncısı olduklarına göre farklı davranış kalıpları sergilediklerine sık sık şahit oluruz. Yeni bir araştırmaya göre psikologların doğum sırası stereotipleri olarak adlandırdığı bu olgu yeni bir araştırmayla da doğrulandı: En büyük çocuklar iş birliğine daha az yatkın, daha güvensiz oluyorlar ve karşılıklılığa daha az önem veriyorlar.

Doğum sırasının kişiliğin oluşumunda önemli bir rolü olduğunu savunanlar, örneğin ortanca çocukların en büyük ve en küçük kardeşlerinden daha sosyal olduğunu çünkü ebeveynlerinden en az ilgiyi gördüklerini ve dolayısıyla aile dışında arkadaşlıklar geliştirmek zorunda kaldıklarını söylüyorlar.

Psikologların bu konudaki bulguları anket ve mülakatlara dayanıyor. Fransa’daki Montpellier 2 Üniversitesi’nden evrimsel biyolog Alexandre Courtiol ve ekibi daha nesnel bir test yapmak istediler. Birbiriyle bağlantısız 510 üniversite öğrencisinden iki kişilik bir yatırım oyunu oynamalarını istediler.

Oyun şöyle oynanıyor: İki oyuncu da oyuna 3 avroyla başlıyor. Yatırımcı olan A oyuncusu parasının istediği kadarını bankacı olan ve parayı üçe katlayacak olan B oyuncusuna gönderiyor. Sonra da B oyuncusu elindeki bu defa daha da fazla olan paranın istediği kadarını A oyuncusuna geri gönderiyor. B oyuncusunun geriye para gönderme zorunluluğu da olmadığı için A’nın B’ye gönderdiği para miktarı A’nın duyduğu güvenin bir ölçüsü oluyor. Bu durumda B’nin A’ya geri gönderdiği miktar da karşılıklılığa önem vermenin bir ölçüsü oluyor.

Araştırmacılar her bir gönüllüyü rastgele olarak A ya da B oyuncusu olarak belirledi ve gönüllülere oyundaki eşleriyle hiç karşılaşmayacaklarını söyledi. Gerçek bir kişinin rastgele davranışlarından etkilenmemelerini sağlamak için oyuncular kurgusal rakiplerle oynatıldı.