Cümlelerime başlamadan önce şu sözü sizlerle paylaşmak istiyorum:

 

‘’İnsanı hoş gösteren de boş gösteren de dilidir.’’

 

Gelin bu cümle üzerinden bir dil yolculuğuna çıkalım.

Hiç düşündünüz mü aslında aynı şeyi söylerken neden eşimize, arkadaşımıza, kardeşimize, patronumuza veya çalışma arkadaşımıza farklı kelimeler ile söyleriz? Bunun tek sebebi saygı ve samimiyet mi? Bence hayır. Bence bunun temel farkı karşılıklı oluşan dil kanalı farkıdır. Bu kanal karşınızdaki kişiye olan psikolojik tahammülünüze göre değişir.

Ne kadar seversek sevelim işin içine öfke ya da sinir gibi yüksek psikolojik etmenler girdiğinde kişinin kendini ve özellikle dilini tutması oldukça zorlaşır. Bu yüzden söyleyeceklerimizin doluluğu ve söyleyiş tarzımız bence birbirinden önemli iki unsurdur. Diyebilirsiniz ki her şekilde söyledim ama beni anlamadı. İşte o zaman da karşınızdaki insanın kanalını bularak konuşmalısınız yoksa sizi anlamayacak.

Bu yüzden iletişim kanallarımızı doğru seçmek ve dolu bir şekilde konuşmak bence oldukça önemli. ‘’Doluluğu nasıl sağlayacağım?’’ diyorsanız, bu da oldukça uzun meşakkatli ama kolay bir yol. Okuyarak, film izleyerek, gözlem yaparak ya da en acı şekilde tecrübe ederek öğrenebilirsiniz.