Bazen bazı duygularımızı bir türlü ortaya çıkaramayız. Bazıları ile kendimiz biri tam olarak yüzleşemeyiz. Gün içinde bizi farklı hissettiren veya genel ruh halimizi belirleyen bazı yaşanmışlıklarımız olabilir. Ancak bu o kadar derindedir ki kendi içimizde bazen onu biz bile göremeyiz ve ortaya çıkarmayız. Onu ortaya çıkarabilmemiz için bir sürü boş vaktimizin olması gerekir. Ya da kendimizle iyice bir yüzleşmemiz gerekir.

Örneğin bir çocuk düşünün ya da yetişkin birisinden örnek verelim. Bu yetişkin birisi çocukluğunda babasıyla arası hiçbir zaman iyi olmamış olsun. Bu kişi büyüdüğü zaman babasıyla arasında olanlar yüzünden hırçın ya da sinirli bir yapıya sahip olabilir. Ona neden hırçın ve sinirli olduğunu sorduğunuzda ise kendisinin böyle bir insan olduğunu söyleyebilir. Ama işin aslı ailesiyle ilgili olan olaylar onu hırçın ve sinirli yapmıştır.

O kişi de bununla yüzleşemez. O kişi bile bunun farkında tam olarak değildir. Yüzleşebilmesi için öncelikle kendisiyle uzun süre zaman geçirmesi gerekebilir. Ama bir insan kendisiyle zaman geçirdikçe ancak kendisini zannedebilir ve bununla yapması çok kolay değildir. Çünkü pek çok insan yalnız kalmak istemez. Bunu sıkıcı bulabilir. Ama insanın kendisiyle yüzleşmesinin bazen en iyi yolu yalnız kalmasıdır.