Hayatta bir insan için hem iyi hem de kötü olan az sayıda şey vardır. Bu az sayıda iyi veya kötü olan şeye baktığımız zaman bunlardan birisi de stabil olmaktır. Stabil hale gelmek hemen hemen hepimiz için kaçışı olmayan bir durumdur. El ya da geç hepimiz bu hale geleceğiz. Peki stabil hale gelmek tam olarak nasıl bir şeydir?

Hayatta düşünsel ya da duygusal olarak artık hiçbir olayın bizi uç noktalara savuramadığı, pek fazla heyecanlanmadığımız, coşku duymadığımız ama çok büyük üzüntüler ve mutsuzluklar da duymadığımız, genelde orta karar bir noktada durduğumuz alandır stabil olduğumuz alan aslında. Böyle bir şeydir. Peki, biz bu kadar stabil olduğumuz zamanlarda ne yapabiliriz veya tam olarak nasıl çözümler üretebiliriz?

Veya bunun bir çözüme ihtiyacı var mıdır? Bunun aslında bir çözüme ihtiyacı yoktur. Burada önemli olan şey aslında bir çözüme ulaşmaktan ziyade sadece hayatın bize getirdiği bu süreci de yaşamaktır. Çünkü hiçbir zaman için hayat boyu coşkulu, enerjik ya da harika hissedip öyle olamayacağız. Hayatta böyle olabileceğimiz belki de çok kısa bir süre var. Geri kalanında farklı olacağız. Ve genellikle stabil olmaya da yakın olacağız.