Başka Çarenin Olmaması

Hayatımız boyunca karşılaştığımız pek çok problemi çözmek için genellikle standart yöntemler kullanırız. Herkesin yaptığı yöntemler. Bu tarz problemler bu şekilde genellikle çözülür. Ancak bazı problemlerimiz vardır ki bunun standart bir çözüm yolu yoktur. Ve standart bir çözüm yolu olmadığı için ne uygulayacağımızı şaşırırız. Bize sunulan çözüm yolları arasında ise aslında bir çözüm yolu değil sadece problemi yatıştırmak ve geçiştirmek vardır. Ancak böyle yaşamak istemeyiz. Ve gerçekten böyle yaşamak istemediğimiz bir an geldiğinde o zaman insanın beyni farklı çözüm yolları aramaya başlar. Artık tahammülü ve takati kalmamıştır.

Başka seçeneği kalmamıştır. Gidebileceği bir yer kalmamıştır. Kaçabileceği bir yer de kalmamıştır. İnsan o anda o diğer çözüm yolunu yapmak durumunda kalır. O seçenek iyi de olsa, kötü de olsa, yanlış da olsa, doğru da olsa, o anda seçeneksizliğin ve çaresizliğin getirdiği realite doğruyu, yanlışı, iyiyi ya da kötüyü ortadan kaldırmaya başlar. İnsan, bütün bir çaresizliğiyle kenarı çözmeyi ulaştıracağını düşündü. O yeni, alışılmamış, belki de pek çok insanın kabul edemeyeceği yolları araştırmaya, bulmaya ve uygulamaya başlar. O yolları buldukça da geliştirmeye başlar.

Hayat bazen insanların başka seçeneklerinin olmasını engeller. Bazen hayat engellemez, insanların kendi yapıları başka seçeneklerinin olmasını engeller. Kimi insan iradesizdir, o kadar tembeldir ki gidip çalışmaz bile ve hayatta kalmak için başka türlü yollar bulur. Sırf iradesiz olduğu için bunu yapar. Kimi insan ise, sahip olamadığı bir yetenek yüzünden başka yollar bulmaya başlar. Ya hayatın kendisi ya da insanların kendisi insanları çaresiz bırakır.