Bir insanın uykusu kimsten kişiye değişecek şekilde derinliği ile değişir. Kimi insan çok çabuk uyanır, kimi insan ise top patlasa bile uyanmayacak kadar derin uyur. Burada derin uykudan kastettiğim şey uykunun aşamaları arasında olan derin uyku değildir. Burada derin uykudan kastettiğim şey bir kişinin uyanmaktan ne kadar zorlandığı konusudur. Zaten insan o kadar derin uyur ki uyansa bile bir süre için sanki bilinci kapalıymış gibi hareket ediyor.

O kadar derin uyuyor ki kapalı olan bilinci sanki her şeyi götürecekmiş, onu hayatta bir yere vardıramayacakmış gibi duruyor. Sanki beni resetlenmiş de uyandıkça yerine gelen birisi gibi duruyor. Uyku derin yaşanıyor ki, kişi o uyku sersemliğinde uyanıp saate baktığında durumunu bile idrak edemiyor. Belki de o saatte başka bir yere gitmesi lazım ama o an onu bile hatırlayamayıp uyumaya devam ediyor.

Sanki uyumak bazen insanın bilincini kaybetmesine sebep oluyor. İnsan çok derin uyuyor. Uykunun insanı bu kadar bilinç dışına çıkarmasını anlamak gerçekten zor. Sanki insan yaşadığı yeri unutuyor. Uyanıp etrafına baktığında bir an nerede olduğunu bile bilmiyor. Sonrasında anlamaya başlıyor. Sonrasında taşlar yerine oturuyor. Sanki uyurken insanın bilinci ve beyni başka bir yerde oluyor. Ve uyandıkça yavaş yavaş geri geliyor.