Çok çalışmak, ne kadar övülen ya da sevilen bir durum olsa da, aslında karşımıza çıkardığı tabloda gerçekten de bizi yorar ve bu yorgunluğun bir karşılığı olmasını bekleriz. Gün geldiğinde veya en kısa zaman içerisinde çok çalışmanın bir ödülü olarak daha iyi bir konumda olup ilerlemeyi bekleriz. Ancak hayatta her şey bu kadar basit değildir. Bu kadar kolay olmaz, ilerleyemezsiniz. Neden mi? Çünkü çok çalışmayla aklınızı harmanlamazsanız hayatta hiçbir yere ilerleyemezsiniz.

Örneğin çok çalışıyorsunuz ama bu çok çalışmayı nasıl yapıyorsunuz, nerede yapıyorsunuz, hangi şartlarda yapıyorsunuz, neyin karşılığında yapıyorsunuz ve ne amaçlıyorsunuz? Örneğin çok çalışan iki kişiyi düşünelim. Bu iki kişiden bir tanesi günde 14-15 saat çalışıyor ama aynı işte çalışıyor ve standart bir ücrete karşılığında çalışıyor. Diğer çok çalışan biri ise günde 8-9 saat çalışıyor ve geri kalan vakitinde de evine gittiğinde belli başlı meslek sınavlarına çalışıyor veya devlette belli bir işe girmek için gerekli olan sınavlara çalışıyor.

Yeni bir şeyler öğreniyor. Sadece gün geldiğinde hangisinin daha iyi uyku alımında olma olasılığı daha yüksektir ve tabii ki de 8-9 saat çalışıp günün kalan vaktinde başka şeyler çalışan insanın, geleceğe yatırım yapan insanın daha iyi bir yerde olma olasılığı daha yüksektir. Akıl ve çok çalışma birleştiğinde bir şeyler olur. Kuru kuruya çok çalışma ise insana uzun vadede pek bir kazanç getirmez. Sadece yıkım getirir. Çünkü hala aynı yerdesinizdir ve çok çalışıyorsunuzdur.