Herhangi bir şey ulaşmaya çalışırken önümüze bir sürü atmamız gereken adım çıkar. Biz bu adımlardan birini bile atmadan hemen sonucu ulaşmaya çalışırsak yani amacımıza muhtemelen sonraki süreçte her şey tepe taklak olacaktır. Bunu şöyle düşünün. Bir futbol sahası ve iki tane takım var. İki takımın amacı da birbirlerinin kalelerine gol atmak. Bir oyuncu hemen ileriye pas veriyor ama ileriye pas verdiği yerde rakip takımın defans oyuncuları ort oturmuşsa yerine o zaman sonraki süreçte muhtemelen o takım o topu kaptıracak ve bir atak yiyecektir ve yedi ataktan gol bile yiyebilir.

Eğer gol yerse buradaki tüm sorumlu o topu hemen golü ulaşmak için ileriye atan oyuncu olacaktır. Demek istediğim bu. Bazı durumlarda bazı şeyler adım adım gerçekleşir. Aynı futbol örneğine dönersek diyelim ki defans o anda yerinde değil.

O zaman topu öne atsanız hemen ucum oyuncusu topu alıp gole koşabilir. Şansını deneyebilir. Ama durum böyle değilken o topu ileri atamazsınız. İşte bazı durumlarda topu hemen ileri atmak yerine topu bazen dolaştırmanız, pas yapmanız. Yavaş yavaş ileri çıkmanız gerekir. Bazen bazı şeyleri adım adım yapılır. Bir anda yapılmaz. Bir anda yapılması nefimiz çok isteriz ama bir anda yapılmaz. Ve bekledikçe bekleriz. Çabaldıkça çabalarız. En sonunda ancak ulaşırız.