1825 yılı aralık ayında, kardeşi I. Aleksandır'ın yerine tahta geçen Rus Çarı I. Nikolas'ın saltanatının ilk yıllarında, kendisini devirmek üzere Meşrutiyetçiler, bir devrim denemesine giriştiler. Hareketin önde gelenlerinden 579 kişi, özel bir mahkeme önünde yargılandı. Bunların yarısına yakın bir bölümü beraat etti. Geriye kalanlardan 31'i Sibirya'ya sürgüne gönderildi, 85 kişi çeşitli hapis cezalarına çarptırıldı.

Birçoğu, çeşitli kentlerde zorunlu ikamete tabi tutuldu, beş sanık da idama mahkûm oldu. İdam mahkûmlarının cezalan yerine getirildikten sonra olaydan derin bir üzüntü duyan Çar I. Nikolas, bir bildiri yayınlayarak, o tarihten sonra, vatan hainlerinin dışında hiçbir mahkûmun idam cezasına çarptırılmamasını, daha önce idam cezası verilenlerin de Sibirya'ya gönderilmelerini emretti. Aynı emir, o dönemde Rusya'nın yönetimi altında olan Finlandiya için de geçerliydi.

Finlandiya, 1882 yılında otonomiye kavuştu. Yeni çıkarılan yasalarda, bazı suçların karşılığında ölüm cezası öngörülüyorduysa da bu yasalar, pratikte hiçbir zaman yürürlüğe girmedi. İdam cezası, Finlandiya'da 1949 yılında resmen yasaklandığında, bu ülkede son infaz 1824 yılında yapılmıştı.