İnsanlar Ne Der Kaygısı

Bugün bu kaygıyı ilginç bir şekilde pek çok insanın yaşadığını gözlemliyorum. Bu bazı insanlar için bir kaygı meselesi iken bazı insanlar için bir sinir meselesi olabiliyor. Öfke meselesi su ne dönüşebiliyor. Sözümde ettiğin şey başka insanlar ne der? Ne düşünür kaygısı ama kendiler hakkında ne der? Ne düşünür? Kaygısı. Bu kaygıyı duymak aslında çok saçma. En azından benim açımda.

Çünkü özellikle günümüzde özellikle büyük şehirlerde insanın yalnızlaşması, yalnızca sosyal hayattan topluna uzaklaştırması aslında onun başka insanlara çok da fazla ihtiyaç duymasına engelliyor. Yani yüz yıllardan beri insanlık müthiş bir dayanışma içinde hayatta kaldı. Ancak şimdi bilimin ve teknoloji geldiği nokta bunun olmasına gerek olmadığını bize hep söylüyor. Peki böyle bir durumda Başkalarının ne düşündüğünü bu kadar kayg etmeyle ne anlamı var?

Aslında hiçbir anlamı yok. Ama insanın içinden gelen bir dürtü, bir kaygı işte bu. Başka insanları ne diyecek veya ne düşünce bence saçma ama pek çok insan için yaşanan bir durum. Yine de bu tarz şeyleri çok büyük kaygı meselesine mümkün olduğunca dönüştürmemek lazım. Çünkü insanların ne diyeceği ve ne düşünceği bizim kontrolümüzde değildir. Ve insanlar bu sebepten dolayı ha babam konuşurlar. Bu kadar çok lafın önüne geçemeyiz.