Pilot Üsteğmen Cemal Bey, 'Ertuğrul' adlı uçağıyla yaptığı keşifte, İngilizlerin Çanakkale Boğazı'nın bir bölümündeki mayınları temizlediğini fark etti ve bu keşif, savaşın kaderini etkiledi. Goben ve Breslav gemilerinin Marmara Denizi’ne yeni sığındığı günlerdi. Os­manlı yönetimi gemileri satın aldığını açıklamış ve Amiral Souchon'u donanmanın başına getirmişti. Souchon'un ilk icra­atı Boğazlar'ın güvenlik duru­munu kontrol etmek oldu.

Osmanlı Bahriyesi'ne gö­re, Çanakkale ve İstanbul bo­ğazlarının tahkimatı çok iyiy­di. Ancak gerçekler biraz farklıydı. Özellikle Çanakka­le'deki tahkimat hem silah hem de askeri teknik açısın­dan oldukça geri kalmıştı. Amiral Souchon'un isteği üze­rine, Almanya'dan Amiral Von Usedom, beraberinde 400 Alman deniz topçusu ve mayın uzmanıyla Türkiye'ye geldi. Türk tarafsızlığını ko­rumak için de Von Usedom'a 'Kıyı Istikham ve Mayın Tar­laları Genel Müfettişi' ünvanı verildi.

Von Usedom, Ekim 1914'teki raporuna, Çanak­kale Boğazı'nın savunması için topçu gücünden çok, ma­yın tarlalarına ağırlık veril­mesi gerektiğini yazdı. Ve Türklerin başladığı mayınla­ma çalışmasını büyüterek 343 adet mayından oluşan 10 hat­lık bir savunma hattı kurdur­du. Mayın hatları Boğaz'ın en dar yerine kadar, eşit mesafe­de 9 kilometrelik bir alana yayılmıştı. Ayrıca Almanya’dan yeni mayın tedarik et­mek imkânsız olduğundan, Türklerce de üretilemediğin­den, İstanbul Boğazı açıkları­na Rusların döktüğü yüzer mayını toplayarak Çanakka­le'deki mayın hatları takviye edildi.

29 Ekim 1914'te satın alı­nan Alman gemilerinin Rus li­manlarını bombalamasıyla, Osmanlı devleti savaşa girdi. Artık Boğazlar savaşın strate­jik bölgesini oluşturuyordu. İngiltere de Rusya'ya gereken yardımı göndermek için, Ça­nakkale Boğazı'nı deniz hare­katıyla geçme kararını almıştı. 1915 Şubat'ında Çanak­kale Boğazı girişinde müttefik gemileri bombardımana baş­ladılar. Ancak savaş gemileri için mayınlar tamamen temiz­lenmeden, içerideki kaleleri imha edecek uzun mesafeli atışlar etkisiz kalıyordu.