Flamingolar karides de yer, fakat bu hayvanların rengi su yosunlarından gelir. İsimlerine rağmen mavi-yeşil algler kır­mızı, mor, kahverengi, sarı, hatta turuncu olabilirler. Flamingolar adlarını parlak renklerinden alırlar. Flamenko kelimesi gibi flamingo da Latincedeki "alev" anlamına gelen kelimeden (flamma) türemiştir. Peru'nun kırmızı beyaz bayra­ğının da esin kaynağı bu hayvanlardır.

Flamingoların dört türü vardır. Eskiden Avrupa, Amerika ve Avustralya'ya yayılmış olan flamingolar en az on milyon yıllık bir tarihe sahiptir. Şu anda sadece Afrika, Hindistan, Güney Amerika ve güney Avrupa'nın korumaya alınmış bölgelerinde yaşamaktadırlar. Yılda sadece bir kez yumurtlarlar ve yumurtalarını bir toprak birikintisine yerleştirirler. Ebeveynle­rin ikisi de dönüşümlü olarak kuluçkaya yatar ve her ikisi de boğazlarında çok besleyici olan parlak kırmızı bir tür "süt" üretir. Yavrular ilk iki ay bu sütle beslenir. Diğeri güvercinlerdir. Bir yere kapatıldıklarında, gerçek ebeveyn olmayan flamingolar yavru bir flamingonun ağlamasını duyarlarsa kendiliğinden süt üretirler.

Yavru flamingolar kuluçkadan çıktıktan sonra çok büyük topluluklar halinde yaşarlar. Bu topluluklar 30.000 kanatlıdan fazla hayvanı barındırıyor olabilir. Yavru bir flamingo, sadece onu bağırışından tanıyan ebeveynleri tarafından beslenir. Bir flamingo ailesine "pat" denir. Flamingolar kafaları tepetaklak bir şekilde yemek yerler. Diğer kanatlıların aksine yiyeceklerini balina ve istiridyeler gi­bi süzgeçten geçirirler. Gagalarında sıra sıra bulunan plakalar, alınan parçaları sudan arındırır. Küçük flamingolarda {Phoeniconatas minör) bu plakalar o kadar sıktır ki, kalınlığı 0,05 mm'yi geçmeyen tek hücreli bitkileri bile süzebilirler. Flamin­goların dili, suyu saniyede dört kez gagasından geçiren bir pompa görevi görür.

Yaşlı Plinius, flamingo dilinin leziz bir yemek olarak yen­mesini tavsiye etmiştir. Flamingolar tek ayak üzerinde uyur ve bu sırada (tıpkı yu­nuslar gibi) vücutlarının bir tarafı uyurken diğer tarafı avcıla­ra karşı tetikte bekler. Flamingolar 50 yıl yaşayabilir. Diğer hayvanların su içeme­yeceği kadar yüksek miktarda tuz ve soda içeren, hiçbir şeyin yetişmediği ve yaşamaya elverişli olmayan göllerde yaşarlar. En temel avcıları hayvanat bahçesi görevlileridir.