Etobur olan tarantulalar ge­nellikle kuş ve sıçan yavrusu, kü­çük kertenkele, yılan ve kurbağa­ları avlayarak besleniyorlar. Ender olarak da çekirgelere, kelebeklere, küçük kuşlara ve başka örümcek­lere saldırıyorlar. Bu dev örümceklerin önemli bir beslenme problemi var; katı besin maddelerini yiyemiyorlar.  Bu nedenle avını mideye indirmeden ön­ce, onun üstüne sindirici bir sıvı salgılıyorlar. Bu sıvıyla dokuları yumuşayan avlarını pençe gibi tır­naklarıyla lime lime edip daha sonra yiyorlar.

Sade­ce çiftleşme döneminde kendileri­ne eş aramaya çıkıyorlar. Çiftleş­me zamanı gelen erkek tarantula, içinde dişi bulunan bir yuva arayı­şına giriyor. Böyle bir yuva keşfet­tiğinde, dişisine kur yapmaya baş­lıyor. Yuvasında rahatsız edilen di­şi, önce sinirli bir biçimde ilgisiz davranıyor, ama bir süre sonra dayanamayıp yuvadan çıkıyor. Erkek tarantula dişiyi sakinleştirmek için vücudunu ona sürmeye başlıyor. Daha sonra iki örümcek sekizer ayaklarıyla birbirlerine dolanarak çiftleşiyorlar. Olay bittikten sonra, erkek tarantula en kısa süre içinde olay yerinden kaçmaya çalışıyor. Çünkü, diğer örümcek ailelerinde olduğu gibi, tarantulalarda da dişi, çiftleşmeden sonra erkeğini yeme gibi bir eğilime sahip. Dişi taran­tula her keresinde yaklaşık 2.000 yumurta bırakıyor ve kuluçka sü­resi 1 ile 3 ay arasında değişiyor. 

Bir ke­re yumurtadan yeni çıkan yavrular çok korumasız oldukları için diğer avcı hayvanlara kolaylıkla yem oluyorlar. Öte yandan, bir tarantu­la yetişkinliğe ulaşıncaya kadar en az 10-12 kez metamorfoz geçiri­yor. Hayvan özellikle bu dönem­lerde kendisini koruyan kabuğun­dan sıyrılmak zorunda kaldığı için kuşlar, diğer böcekler ve hatta kertenkeleler tarafından kolaylıkla av­lanıyorlar. Bugün Amazon ormanlarında yaşayan bazı kabileler için tarantula değerli bir besin maddesi olarak görülü­yor.

Ne var ki, çevre ve hayvan uzmanları gerek doğal ayıklanma­nın gerekse kabileler tarafından tüketilmenin tarantulaların gelece­ğini tehdit etmediği görüşünde bir­leşiyorlar. Onlara göre asıl büyük tehlike, yeni tarımsal faaliyetler­den ve bu hayvanın kaçak ticare­tinden kaynaklanıyor. Tarımda kimyasal ilaçların yoğun bir bi­çimde kullanılması, tarım alanı aç­mak için ormanların katledilmesi, tarantulaların doğal yaşam mekan­larını kısıtlıyor.