İlk itfaiyeler, büyük ihtimalle M.Ö, 1'de Roma'da kuruldu, Londra'da ilk düzenli itfaiye 1684'te oluşturuldu. Yangınla mücadele yöntemleri, 1829'da buharlı yangın söndürücülerin icadına kadar oldukça ilkeldi. Günümüzün araçları, dakikada 7500 litre su püskürtebilen aletlerle donatılıyor.

Londra'nın ilk resmi itfaiyesi, 1684'te Nicholas Barbon tarafından kuruldu. Bu itfaiyeciler, ilk bir saat için bir şilin, takip eden her saat için altı pens ve sınırsız bira istiyorlardı. Birer üniforma sahibi de olan bu in­sanlar askere gitmekten kurtuluyor­lardı. Aynı dönemlerde. Hollandalı mühendis Jan van der Heyden, yan­gınla mücadeleyi kolaylaştıracak dö­ner hortumu icat etti. İlk yangın söndürücüler. 30'u bulan sayıda adam­dan oluşan ekiplerce elle çalıştırılı­yor. 50 ila 60 metre boyunda tazyikli su püskürtebiliyordu. 1829'da buhar­lı yangın söndürücüler icat edildi. 

Orman yangınları, ağaçlar arasın­da açılan yollarla ve havadan kalsi­yum sodyum borat gibi yangın sön­dürücü maddelerin püskürtülmesiyle kontrol altına alınıyor. Ne var ki, or­man yangınları bir kez başladığında, insanoğlunun çabasıyla onları dur­durmak son derece güç oluyor. Ör­neğin. Borneo'da 1982 yılının Eylü­lü'nden 1983 Temmuz’una dek süren orman yangını, dünyanın bilinen en büyük yangını oldu. Bu yangın. 36 bin kilometrekare orman alanının kül olmasıyla sonuçlanmıştı.

Günümüzün itfaiyecilerinin söyle­diğine göre yangının üç temel nede­ni var; erkekler, kadınlar ve çocuk­lar... Yangın alarmlarının pek çoğu kibritler ve sigaralar yüzünden çalı­yor. Ayrıca, elektrik donanımlarındaki hatalar da meydana gelen hasa­rın temel nedeni... Binalarda yangına yol açan öteki etkenler, yemek pişir­me araçları, çok ısınmış makineler, şömine ateşi ve tutuşabilir sıvılar.

ABD’deki istatistiklere gö­re, şüpheli görülen yangınların yüzde 10'u, sigortadan para almak isteyen dolandırıcılar tarafından çıkarılıyor. Geri kalan yüzde 90'lık bölüm ise, in­tikam, kıskançlık, sıkıntı ve psikolojik rahatsızlıklar yüzünden yangın çıka­ran bireylerin marifeti. Çünkü ateş saldırganlığın dışavurumu için mü­kemmel bir araç. Kundakçılar, kendi içlerinde kaynayan duyguların coşku­sunu yükselen alevlerde görüyor ve yalnızca bir kibrit çakarak bu işten müthiş zevk alıyorlar.